ERVAAR DE MIDDELEEUWEN IN HET HAHNENBACHTAL
De ‘Schmidtburg’ is één van de oudste, indrukwekkendste en meest schilderachtige burchten van de Hunsrück. De ruïne ligt diep in het Hahnenbachtal verborgen bij Bundenbach.
Bundenbach ligt op ruim vijf minuten rijden vanaf Bollenbach (of een half uurtje lopen) en was ooit één van de belangrijkste centra van leisteenmijnbouw in de Hunsruck. Er waren meer dan 30
leisteengroeven en aan het begin van je wandeling door het Hahnenbachtal kan je er één bezoeken, de Herrenberg. Startpunt van de wandeling is de parkeerplaats aan de Schinderhannestränke.
Prijs voor mooiste wandelgebied van Duitsland
Het Hahnenbachtal is een mooi, veelzijdig en af en toe zelfs ruig wandelgebied. De uitgezette route heeft in 2012 de prijs gewonnen voor mooiste wandeling van Duitsland.
Voorbij de Leisteengroeve Herrenberg zie je al snel de Smidtburg liggen. De toegang is gratis. De huidige burcht ligt weliswaar op de plaats van de eerste burcht maar heeft verder niets gemeen
met zijn voorganger(s).
Een burcht tegen het 'Slavische gevaar'
Bijna 11 eeuwen geleden, in het jaar 926, besloten drie Frankische edelen uit het klooster St Maxim in Trier op deze plek een burcht te bouwen tegen de oprukkende Hongaren (ook wel bekend als
Magyaren of Slaven) die de streek onveilig maakten. De burcht was onderdeel van een reeks verdedigingswerken die gebouwd werden in wat we nu Duitsland noemen. Meer dan een stevige aanvals-en
verdedigingstoren was het echter niet. De uitbreidingen zijn van later tijden.
Bisschoppen vormden geen bedreiging
In de 10de eeuw was het Duitse Rijk een macht waar de omringende landen en vorstendommen beducht voor
waren. De strijd van 'het keizerlijk geslacht der Ottonen’ tegen de Vikingen en Magyaren maakte indruk en het politieke systeem dat de hoge geestelijkheid nauw verbond aan de troon en hen zo tot
steunpilaar maakte gaf de Ottonen niet alleen macht maar ook prestige. Het was een slimme zet van de keizers om geestelijken in hoge bestuursfuncties te benoemen, want zij vormden geen bedreiging
voor de eigen dynastie vanwege hun gelofte tot celibaat.
Otto III drie jaar oud
De Ottoonse dynastie heeft van 918 tot 1024 zijn stempel op het Duitse Rijk gedrukt. Toen Otto II bij een veldslag tegen de Saracenen in Zuid Italië het vege lijf moest redden en al zwemmend werd
opgepakt door een Byzantijns schip stierf hij een jaar later en liet een zoontje van drie jaar oud achter.
De jeugdige Otto kwam onder voogdij van zijn Byzantijnse moeder en zijn grootmoeder en de slimste 'breinen' van het toenmalige Duitsland hielden zich bezig met zijn opvoeding. Zijn ideaal was het
herstel van het Romeinse Rijk. Hij stierf echter kinderloos op 21 jarige leeftijd zonder dit ideaal te hebben verwezenlijkt. Het meest nabije familielid, Hendrik , hertog van Beieren, werd
gekozen tot opvolger van Otto III. Zijn regering was vol oorlogen en opstanden (1002-1024). Ook Hendrik stierf zonder kinderen na te laten en daarmee kwam er een einde aan het Ottoonse Rijk.
Na het Ottoonse Rijk
Er zijn na de Ottonen nog diverse dynastieën aan de macht geweest, maar in de late Middeleeuwen verloor het keizerschap met de dood van keizer Frederik II in 1250 zijn betekenis. De titel bleef
weliswaar in zwang maar bij gebrek aan erfelijk koningschap versnipperde Duitsland in de 13de eeuw tot een lappendeken van staatjes, vorstendommen, rijkssteden en stedenbonden, zoals bijvoorbeeld
de Hanzesteden in het Noorden.
Einde Schmidtburg
De Schmidtburg bestaat uit een boven - en een onderburcht. De bovenburcht stamt uit de 14de eeuw en beschikte onder meer over enkele woonvertrekken en een toren met twee schootgaten. Van de
onderburcht is weinig overgebleven. Tussen beide delen ligt een gegraven verdedigingsgracht en een brug met drie bogen.
In de 16de eeuw verviel de onderburcht langzaam maar zeker tot een ruïne en dankzij de erfopvolgings-oorlogen in de Pfalz werd de rest van de burcht in 1689 verwoest.
Voor wie het blog over de 18de eeuwse bandiet Schinderhannes gelezen heeft is het leuk om te weten dat deze beruchte roverhoofdman de Schmidtburg geregeld als schuilplaats gebruikte.
Reactie schrijven