Vriendelijk verstild dorpje

In de middeleeuwen was Bollenbach al bekend en bestond het uit twee delen, het ‘Hochgericht’ en het ‘Ingericht’, die respectievelijk onder de heerschappij van Schmidtburg en Wildenburg vielen. De grens tussen beide delen is nog steeds zichtbaar als een onbebouwde strook midden in het dorp. De voornaamste bron van inkomsten van de dorpelingen vormde, naast kleinschalige landbouw,  tot ver in de jaren zestig van de twintigste eeuw het werk in de zes leisteengroeven (waar dit deel van de Hunsruck om bekend staat).  

Een tiende aan belasting

Beeldbepalende gebouwen zijn het middeleeuwse belastingkantoor, de zogenaamde Zehntscheune waar de dorpelingen de beruchte ‘tiende’ aan belastinggeld of goederen moesten inleveren ten bate van de geestelijke of wereldlijke heerser, het kerkje uit 1719 en de eerste elektrisch aangedreven molen uit 1926, vermomd als vakwerkhuisje, die tot op de dag van vandaag nog in werking is.  

Resten van verdwenen gehuchten

In de nabije omgeving van Bollenbach zijn nog de spaarzame resten te vinden van dorpen en gehuchten die tijdens de Dertig jarige oorlog (1618-1648) vernietigd werden en door massaslachtingen of de pest ontvolkt waren. Deze woonoorden zijn later nooit meer herbouwd.  

Bij de Dikke Eik, een natuurlijk herkenningspunt aan de historische weg naar Rudolfshaus en Wickerodt, is nog duidelijk zichtbaar dat hier ooit mensen gewoond hebben. Tegenwoordig worden er op deze plek zogenaamde ‘Grillfestijnen’ georganiseerd.  

Het dorpje Bollenbach maakt deel uit van de ‘Hunsruck Schiefer-und Burgenstraße'. Deze route in de zuidelijke Hunsruck en het Kirner Nahetal behoort landschappelijk tot één van de mooiste en meest interessante regio’s van Rijnland-Pfalz. Meer informatie vind je op de website van de Hunsruck-Schiefer- Burgenstraße.